به  شرار دل می سوزم به تمامی وجود     بسم رب الشهداء ، یکی بود یکی نبود

یکی بود یکی نبود ، زیر گنبد کبود     روزای جبهه و جنگ روز ای قشنگی بود

روزایِِ قشنگی بود روزایِ سختِ جدایی   کاشکی جنگ تموم  نمی شد می شدیم کربلایی 

توی جنگِ جبهه ها یه بچه ی کوچیک بودم    نبودم جبهه ولی من به اونا نزدیک بودم

خاطرات اون روزا هیچ وقت زیادم نمی ره     مرغ دل به یاد تابوت شهید پر می گیره

مادری چشمش به در چرا عزیزم نیومد  بعد  ِ  چند روز پسرش به روی ِ دستا می اومد

اما بعدِ جبهه ها ما از خوبا جدا شدیم      لباس  ِ خاکی فراموش شد و بی وفا شدیم

یا ابا صالح پس کی می آیی   

دست ِ بیعت به شهید و آرمانش نزدیم       اون چیزی که اونا خواستن ما هرگز نشدیم

اون جا با ذکر حسین شبونه معبر می زدند     همه جا جار میزدند غلام ِ اِ بن الحسنن

ذکر یا بن العسگری از لبشون کم نمی شد    غیر یا مهدی چیزی به دردا مرهم نمی شد

اینجا کم کم خاطرات و از تو ذهنا می برن     دیگه حرفی از شهید تو مجلسا نمی زنن

اون جا ناله می زدند چرا آقامون نمی یا د     حال ِجبهه خبر از حضور آقامون می یاد

اینجا خون ز قلب ِ ناز ِ مهدی زهرا شده       صوت موسیقی طنین اندازِ محفل ها شده

اون جا کرخه و دو کوهه جنت ِ جانبازا بود     جزر  و مد جبهه مبهوت ِ اشک ِ چشما بود

اینجا با زخم ِ زبون جانباز و تحویل می گیرن  همه ی عزت و تو ثروت  و تحصیل می دونن

اونجا سر بند اباالفضل به همه توون می داد          بسیجی با لب تشنه لب ِ چشمه جون می داد

اینجا غیرت می دن و عشق ِ تمدن می خرند       با حجاب بی حجاب دم از تمدن می زنند

اونجا رفتن روی مین که دنیا رو رها کنیم       درد ِ بی درمون ِ دنیا ، دوستی رو دوا کنیم

اونجا زیر برف و بارون ، زیر سنگرای ِ سرد      اینجا ویلا و تجمل رو دلا نشونده دست

یکی محزون یکی خندون شیوه ی اونا نبود         این طریق ِ نبوی سیره ی مولا نبود

در ازای پاره ی دلی که جبهه داده بو د           خونه ی خشتی سزای مادر ِ شهید نبود

این وصیت نامه ی خود شکن خونه نبود        روی بوم خونه ها جز پرچم حسین نبود

یا ابا صالح پس کی می آیی

کوچه های شهر ما بی روضه و دعا نبود     جای هر خون ِ شهید تو مجلسا گناه نبود

رهبر غریب ِ ما این روزا دلگیر نبود          صورت شبیه ماهش اینقدر پیر نبود  

رد پای شهدا تو زندگیا گم شده              شیوه ی عصر جهانی شیوه ی مردم شده

یا ابا صالح پس کی می آیی

چطوری روز  قیامت آقا رو صدا کنیم     تو چشای  مادرِ زهرا چطوری نگاه کنیم

آقا جون دستم بگیرهمرنگ ِ جماعت نبا شم   دیگه ازجدت حسین دارم خجالت می کشم

حالا که اومده مردی که رفیق شهداست           بچه جبهه و جنگ با صفا و با خداست 

اومدم آشتی کنم با تو به والله آقا جون      روت و از من بر نگردون جون ِ زهرا آقاجون

بس که بردر زده ام من دیگه دل خسته شدم       به سرم هر چی بیاد حقم ِ والله آقا جون

آقا من تو رو قسم می دم به یک مرد ِ غریب     همونی  که کشته شد کنار ِ در یا آقا جون

همونی که یه روزی خیمه هاشو آ تیش زدند      دخترش آواره شد میون صحرا آ قا جون

مددی کن که شبیه شهدا پاک بشیم                     ذکر یابن العسگری بگیرم و خاک بشیم

یا ابا صالح پس کی می آیی